Wanneer kinderen zeggen: '𝐈𝐤 𝐤𝐚𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐧𝐢𝐞𝐭!' Dan zeg jij 'DIT'
Meestal zeg je dingen zoals:
'Je kan het wel'
'Het ziet eruit alsof je dat best kan'
'Gewoon nog eens proberen'
Deze zinnen voelen beter voor jou als je het zegt, toch? en zo denk je dat je het kind steunt en stimuleert en laat zien dat je in hem gelooft.
In plaats daarvan heb ik ontdekt dat er woorden zijn die veel beter werken Dat ervoor zorgt dat de 𝐢𝐧𝐭𝐫𝐢𝐧𝐬𝐢𝐞𝐤𝐞 𝐦𝐨𝐭𝐢𝐯𝐚𝐭𝐢𝐞 blijft bestaan!
Altijd eerst, kom ik vanuit begrip, dus op oog-hoogte en ik voel het begrip van frustratie en zeg: '𝐖𝐚𝐭 𝐯𝐢𝐧𝐝 𝐣𝐞 𝐩𝐫𝐞𝐜𝐢𝐞𝐬 𝐦𝐨𝐞𝐢𝐥𝐢𝐣𝐤? 𝐋𝐚𝐚𝐭 𝐦𝐞 𝐞𝐞𝐧𝐬 𝐳𝐢𝐞𝐧.'
Dan vertelt mijn kind me waar precies de moeilijkheid zit en wordt het grote probleem ineens wat meer behapbaar. Te doen.
Zodra mijn kinderen qua leeftijd klaar waren voor een stukje kennis over het brein, leerde ik ze hoe het brein leert:
ALTIJD in een curve, dus altijd gaat een brein een dieptepunt bereiken van moeilijkheid. Dan moet je even doorpakken, omdat vlak NA dat moeilijkste stukje het makkelijker en makkelijker wordt. Dus frustratie is GOED! want daarna kan ik het voor de rest van m'n leven.
Net zoals leren lopen... en fietsen...
Deel ook een persoonlijk verhaal, een moment van frustratie van iets nieuws leren in jouw leven. Is GOUD waard!!
Op naar een toekomst met kinderen die verantwoordelijkheid nemen!
Liefs Bianca
Comentarios