In de afgelopen jaren dat ik met NiNJA Parenting bezig ben heb ik geleerd dat alle emoties oké zijn.
Het gaat er vooral om hoe lang je kind (of jij) in een emotie blijft hangen.
Stel je kind voelt zich boos en ligt op de grond met armen en benen te stampen of schreeuwt...welke ouder kent dat niet? 😅
Wat is je eerste reactie? Juist, je wilt het zo snel mogelijk fixen. Is dat een juiste reactie? Nee...dat is niet het doel.
Kinderen hebben op zo’n moment juist rust en liefde nodig. Eerst zelf rustig worden! Probeer eens om je kind te bewonderen voor de kracht die het laat zien. Je kind probeert voor zichzelf op te komen en durft rauwe emoties te tonen. Het enige wat hij/zij nog moet leren is HOE.
Hoe zit dat bij jou? En hoe ben jij een voorbeeld, hoe kom jij voor jezelf op? Word jij boos? Verdrietig? Ga je schreeuwen? Of houd je je mond? Of heb je begrip voor de ander en mag jij ook je mening zeggen, een volwassen gesprek voeren dus, maar heel eerlijk....hoe gaat dat bij jou? 😉
Allemaal interessante dingen om over na te denken.
Een van die dingen is nadenken over wat de oorzaak is van dagelijkse uitbarstingen... Het is nooit om jou te plagen of om stout te zijn.
Kijk eens naar de hoeveelheid macht een kind ervaart, mag je kind ook wat bepalen of beslis jij veel?
Een kind van twee (zelfs jonger) kan best zelf kiezen. Tussen twee dingen maximaal, anders wordt het te moeilijk.
Kijk eens bewust naar wat ruimte aan je kind geven en ervaar dat dat een reden kan zijn van dagelijkse frustraties.
Liefs Bianca
